Sezai Karakoç, kişiliği, karakteri, şiiri, düşünce yazıları, dergiciliği ve kuşakları aşan rehberliğiyle Cumhuriyet Türkiye’si düşünce hayatının önde gelen isimlerindendir. Zira kendisi, 1950’lerden itibaren şiirleriyle akabinde ise ‘Diriliş’ düşüncesi ve akımı ile sınırları yoklayan ve farklı bir ses olarak belirginlik kazanan bir şair ve düşünür olarak öne çıkar. Karakoç’un 1960’lardan itibaren genişleyen ilgi alanları esasen ve öncelikle Türkiye’nin, İslâm âleminin dünyanın ve yaşadıklarıyla bağlantılıdır. Dolayısıyla kendisi, medeniyet perspektifiyle Doğu ve Batı’nın değişik düşünce iklimlerine, kavramlarına, felsefelerine, şair ve yazarlarına yönelirken büyük bir mesuliyet şuuruyla hareket etmiştir. Karakoç’un en belirleyici özelliği, bir bakıma gün doğmadan diriliş için farklı bir yol açmayı denemesidir.